ROZMAITOŚCI

Park Kulturowy w Wejherowie
Baumit Budowlaną Firmą Roku 2005
Cieplej i taniej - izolacje z zastosowaniem styropianu
VII Konferencja Naukowo-Techniczna REW-INŻ 2006
Baumit - kotwa montażowa KlebeAnker
Maxit - inteligentny tynk maxit airfresh
Kaplica Zygmuntowska
Konserwacja w fotografiach 2002-2004

str. 6


RZYM

Urbanistyka i architektura Wiecznego Miasta (część I)
Charakterystycznym elementem pejzażu antycznego Rzymu były łuki triumfalne - monumentalne budowle w postaci wolnostojących bram. Wznoszono je dla uczczenia wybitnej, zasłużonej osobistości (zwykle cesarza) lub pamiętnego wydarzenia. Najstarszym z zachowanych w Rzymie łuków triumfalnych jest Łuk Tytusa z 70 roku.
dr inż. arch. Bartosz M. Walczak,
dr inż. arch. Jacek Wesołowski - str. 16

Siedemnaście wieków Bazyliki Piotrowej
Bazylika Świętego Piotra w Rzymie, z pewnością najbardziej reprezentacyjna świątynia chrześcijańska, liczy sobie dokładnie 1681 lat! Pierwszą świątynię w tym miejscu ufundował cesarz Konstantyn Wielki w 324 r. Zaledwie 11 lat minęło od edyktu mediolańskiego... Co prawda w 1506 r. pierwotna bazylika została zburzona. Nie odpowiadała gustom epoki i nie zaspokajała snów o potędze ówczesnego papieża. W epoce renesansu nie było przesadnego szacunku dla starożytności. Nikt nie myślał dzisiejszymi standardami przyjętymi w konserwacji zabytków. Budowa nowego kościoła ciągnęła się przez stulecie, ukończono ją w 1607 r. Bazylika została konsekrowana w roku 1626 przez papieża Urbana VIII. Nie oznaczało to jeszcze zakończenia prac przy niej. Całość założenia została zamknięta dopiero w drugiej połowie XVII wieku, kiedy to ukończono budowę kolumnady, otaczającej plac św. Piotra. W obecnej bazylice trudno odnaleźć choćby ślady pierwotnej; łączy w sobie styl renesansowy i barokowy
mgr inż. arch. Ewa Gwóźdź - str. 44

Materiały i techniki budowlane Wiecznego Miasta
Panteon - świątynia wszystkich bogów - wznosi się w miejscu, gdzie początkowo stała świątynia wybudowana w 25 roku p.n.e. przez Agryppę, zięcia Augusta. W końcu I wieku n.e. niemal doszczętnie spłonęła. Naprawiał ją Domicjan, a znów spłonęła za Trajana. Odbudował ją około 120 roku Hadrian, a następnie odnawiali Septymiusz Sewer i Karakalla. Kopuła świątyni jest arcydziełem rzymskiej sztuki budowlanej. Zamykając cylindryczny korpus o ścianach grubości 6 m, sama staje się coraz cieńsza i lżejsza wraz z wysokością. Gruz użyty do betonu zmienia się z wapiennego tufu u podstawy, poprzez ceglany w dolnej części, aż do pumeksu u wierzchołka. Kasetonowe, ślepe, zwężające się ku górze "nibyokna" dodatkowo obniżają i rozkładają ciężar kopuły. Wnętrze oświetla 8-metrowej średnicy otwór w szczycie kopuły i jest to jedyne źródło światła. Cały ciężar kopuły rozkłada się przez łuki odciążające, wtopione w masę betonu, na osiem dźwigających pilastrów. Panteon w 608 roku zamieniono w kościół chrześcijański.
dr inż. Lucyna Westfal - str. 72


WILANÓW

Polski Wersal - Dzieje Pałacu w Wilanowie (część II)
Zniszczenia Wilanowa po II wojnie światowej stały się impulsem do przeprowadzenia gruntownej konserwacji pałacu, podczas której dokonano zaskakujących i ważnych odkryć. Spod XIX-wiecznych naleciałości odsłonięto w wielu miejscach pierwotny wygląd pałacu. Historia Wilanowa toczy się dalej - od 2003 roku przeprowadzana jest druga po wojnie kompleksowa renowacja zespołu zabytkowego, wpisująca się w obchody dwusetnej rocznicy utworzenia muzeum i udostępnienia zbiorów publiczności.
mgr Małgorzata Hardt - str. 98


ARCHITEKTURA

Iluminacje zabytków - między teorią a praktyką
Iluminacja powoduje zmianę jakości oświetlenia. Może sprawić, że obiekt zabytkowy, który widzimy codziennie, obok którego wielokrotnie przechodzimy i który wydaje się nam znany, dostrzeżemy ponownie także wieczorem. Dobrze, jeśli zatrzymamy się, by go podziwiać i odkryć na nowo. Gorzej, jeśli widok ten będzie nam obojętny lub nas zdenerwuje.
mgr inż. arch. Dominik Mączyński - str. 120


DREWNO

Drewno - materiał uniwersalny
Drewno dzieli się na iglaste i liściaste. Daglezję, jodłę, modrzew (jedyny gatunek zimą gubiący igły) świerk, sosnę zaliczamy do grupy pierwszej. Iglaste jest używane głównie w budownictwie i stolarstwie, ale także do produkcji papieru, izolacji i wyrobów syntetycznych. Brzoza, buk, grab, jawor, jesion, lipa, olsza, orzech, osika, wiąz i inne należą do grupy drugiej. Ogólna znajomość struktury komórkowej jest niezbędna, jeżeli chce się wybrać najwłaściwsze drewno dla określonego przeznaczenia i przewidzieć, jaki będzie jego wygląd po wykończeniu i jak może być obrabiane i łączone.
mgr inż. Piotr Kozarski - str. 137


MATERIAŁY I TECHNOLOGIE

Przegląd metod antygraffiti (część II)
str. 148

Nie szata zdobi... budynki
mgr inż. Anna Ostańska - str. 156


ARTYKUŁY SPONSOROWANE

Xella - System lekkiej i suchej zabudowy Fermacell

Baumit - Ratusz w Twardogórze

KARTY TECHNICZNE

Baumit, Farby Kabe, Schomburg, RuppCeramika
str. 167-170

Baumit, Farby Kabe
str. 171-172

Wizytówki firm obecnych w numerze

Dotychczas wydaliśmy

Blankiet prenumeraty